آیا سکته مغزی قابل درمان است؟ بله با اقدامات درمانی به موقع و توانبخشی مناسب پس از سکته مغزی ، این عارضه مغزی شایع قابل درمان است. سکته مغزی یک قطع ناگهانی جریان خون ثابت به مغز است که باعث از دست دادن عملکرد عصبی می شود. قطع جریان خون می تواند به دلیل انسداد، منجر به سکته مغزی ایسکمیک شایع تر، یا با خونریزی در مغز، که منجر به سکته مغزی هموراژیک کشنده تر شود، ایجاد شود. سکته مغزی ایسکمیک حدود 87 درصد از کل موارد سکته مغزی را تشکیل می دهد. سکته مغزی اغلب با هشدار کم یا بدون هشدار رخ می دهد و می تواند عوارض جدی به همراه داشته باشد و حتی جان بیمار را تهدید کند.
بسیار مهم است که جریان خون و اکسیژن مناسب در اسرع وقت به مغز بازگردد. بدون اکسیژن و مواد مغذی مهم، سلول های مغزی آسیب دیده یا آسیب دیده یا در عرض چند دقیقه می میرند. هنگامی که سلولهای مغز میمیرند، معمولاً بازسازی نمیشوند و ممکن است آسیبهای مخربی رخ دهد که گاهی منجر به ناتوانیهای جسمی، شناختی و ذهنی میشود. اگرچه سکته مغزی در افراد مسن شایع تر است، اما سکته مغزی در هر سنی ممکن است رخ دهد. درک عواملی که خطر سکته مغزی را افزایش می دهند و شناخت علائم آن ممکن است به شما در پیشگیری از سکته کمک کند. تشخیص زودهنگام و درمان ممکن است شانس شما را برای بهبودی کامل افزایش دهد. فیزیوتراپی سکته مغزی در منزل یکی از ارکان اصلی درمان و توانبخشی سکته مغزی است که توسط درمانگران با تجربه ما در بهترین مرکز فیزیوتراپی در منزل تهران ارائه می شود.
عوامل خطر قابل کنترل یا قابل درمان سکته مغزی عبارتند از:
سیگار کشیدن: با ترک سیگار می توانید خطر ابتلا به آن را کاهش دهید. اگر از برخی از انواع داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده می کنید و سیگاری هستید، ممکن است خطر شما بیشتر افزایش یابد. اخیراً شواهدی وجود دارد که نشان میدهد قرار گرفتن طولانیمدت در معرض دود سیگار ممکن است خطر سکته را افزایش دهد.
فشار خون بالا: فشار خون 140/90 میلی متر جیوه یا بالاتر، مهم ترین عامل خطر برای سکته مغزی است. معمولاً علائم خاصی ندارد و علائم هشدار دهنده اولیه ندارد. به همین دلیل مهم است که فشار خون خود را به طور مرتب چک کنید. کنترل فشار خون برای پیشگیری از سکته مغزی بسیار مهم است.
انسداد کاروتید یا سایر بیماری های شریانی: شریان های کاروتید در گردن شما خون را به مغز شما می رسانند. شریان کاروتید که توسط رسوبات چربی ناشی از تصلب شرایین تنگ شده است ممکن است توسط یک لخته خون مسدود شود.
آیا سکته مغزی قابل درمان است؟
انواع سکته مغزی
سکته مغزی ایسکمیک
ترومبوز (ترومبوز مغزی) شایع ترین نوع سکته مغزی ایسکمیک است. یک لخته خون در داخل یک شریان بیمار یا آسیب دیده در مغز که در نتیجه تصلب شرایین (رسوبات حاوی کلسترول به نام پلاک) در مغز ایجاد می شود، جریان خون را مسدود می کند.
آمبولی (آمبولی مغزی) زمانی ایجاد میشود که لخته یا قطعه کوچکی از پلاک که در یکی از شریانهای منتهی به مغز یا قلب تشکیل میشود، از طریق جریان خون رانده میشود و در شریانهای باریکتر مغز قرار میگیرد. به دلیل گرفتگی رگ، جریان خون از مغز قطع می شود.
حمله ایسکمیک گذرا (TIA)
این یک علامت هشدار دهنده سکته مغزی احتمالی در آینده است و به عنوان یک اورژانس عصبی درمان می شود. علائم موقتی رایج عبارتند از: مشکل در صحبت کردن یا درک دیگران، از دست دادن یا تاری دید در یک چشم و از دست دادن قدرت یا بی حسی در بازو یا پا. معمولاً این علائم در کمتر از 10 تا 20 دقیقه و تقریباً همیشه در عرض یک ساعت برطرف می شوند.
سکته هموراژیک
خونریزی زیر عنکبوتیه خونریزی است که در فضای بین سطح مغز و جمجمه رخ می دهد. یکی از علل شایع سکته مغزی هموراژیک زیر عنکبوتیه، پارگی آنوریسم مغزی است، ناحیه ای که در آن رگ خونی در مغز ضعیف می شود و در نتیجه قسمتی از دیواره رگ برآمده یا بالون می شود. یا پارگی یک ناهنجاری شریانی وریدی (AVM)، درهمتنیدگی رگهای خونی غیرطبیعی و ضعیف (شریانها و سیاهرگها)، با تمایل ذاتی به خونریزی.
خونریزی داخل مغزی خونریزی است که در بافت مغز رخ می دهد. بسیاری از خونریزی های داخل مغزی به دلیل تغییرات در عروق ناشی از فشار خون طولانی مدت است. سایر علل بالقوه ممکن است از طریق آزمایش مشخص شوند.
آیا سکته مغزی قابل درمان است؟
زمان در سکته مغزی از اهمیت زیادی برخوردار است ، هرچه اقدامات تشخیصی و درمانی سریع تر آغاز شود ، شانس بهبودی و درمان نیز افزایش می یابد. درمان بر اساس نوع سکته مغزی ، شدت آن و سن بیمار انجام می گیرد ، در برخی بیماران جراحی و در برخی دارو به عنوان اقدامات اولیه انجام می گیرد تا شرایط بیمار پایدار شود و اقدامات توانبخشی پس از سکته مغزی هرچه سریع تر آغاز شود.
بهبودی و توانبخشی از مهمترین جنبه های درمان سکته مغزی است. به عنوان یک قاعده، بیشتر سکتههای مغزی با مقداری بهبودی همراه است که میزان آن متغیر است. در برخی موارد، نواحی آسیب دیده مغز ممکن است قادر به انجام عملکردهایی باشند که در زمان وقوع سکته از دست رفته اند. توانبخشی شامل فیزیوتراپی، گفتار درمانی و کاردرمانی است. این نوع بهبود در ماه ها تا سال ها اندازه گیری می شود.
فیزیوتراپی سکته مغزی
فیزیوتراپی شامل استفاده از ورزش و سایر ابزارهای فیزیکی (مانند ماساژ، گرما) است و می تواند به بیماران کمک کند تا استفاده مجدد از بازوها و پاهای خود را به دست آورند و از سفتی عضلات در بیماران مبتلا به فلج دائمی جلوگیری کنند. از آن جایی که اغلب مبتلایان به سکته مغزی دچار ضعف و محدودیت حرکتی هستند ، فیزیوتراپی در منزل برای این افراد از ارزش بالایی برخوردار است.
گفتاردرمانی سکته مغزی
گفتار درمانی نیز می تواند به بیماران کمک کند تا توانایی صحبت کردن را بازیابند.
کاردرمانی سکته مغزی
کاردرمانی نیز به بیماران کمک می کند تا عملکرد مستقل خود را بازیابند و مهارت های اساسی را دوباره بیاموزند (مانند لباس پوشیدن، تهیه غذا و حمام کردن).