درمان سکته مغزی با فیزیوتراپی در منزل توسط متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی در منزل تهران با هدف کمک به بیماران سکته مغزی برای بازیابی توانایی های خود ارائه می شود.
سکته مغزی یک اختلال نورولوژیک ناگهانی است که در اثر اختلال خونرسانی به ناحیه‌ای از بافت مغز رخ می‌دهد. به بیان دیگر اگر خونرسانی به قسمتی از مغز دچار اختلال شده و متوقف گردد، این قسمت از مغز دیگر نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را داشته باشد.
سکته مغزی دو نوع اصلی دارد:
سکته مغزی ایسکمیک: در این نوع سکته، جریان خون به بخشی از مغز مسدود می‌شود. این انسداد می‌تواند به دلیل تشکیل لخته خون در داخل یا اطراف مغز یا به دلیل کاهش جریان خون به مغز (به عنوان مثال، در اثر تنگی عروق خونی) ایجاد شود.
سکته مغزی هموراژیک: در این نوع سکته، یک رگ خونی در مغز پاره می‌شود و خون به داخل بافت مغز نشت می‌کند. این نشت خون می‌تواند باعث آسیب به سلول‌های مغز شود.
علائم سکته مغزی ممکن است به سرعت ظاهر شوند یا به تدریج طی چند دقیقه یا چند ساعت ایجاد شوند.
درمان سکته مغزی با فیزیوتراپی در منزل در هر دو نوع سکته مغزی ضروری و موثر است و کمک زیادی به تخفیف عوارض سکته مغزی و بهبود شرایط بیماران می کند.
بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی سکته مغزی در منزل
علائم سکته مغزی
برخی از علائم شایع سکته مغزی عبارتند از:
- ضعف یا بی‌حسی در صورت، بازو یا پا، به ویژه در یک طرف بدن
- مشکل در صحبت کردن، به ویژه در درک یا بیان گفتار
- مشکل در بینایی، به ویژه در یک چشم یا در یک طرف میدان دید
- سرگیجه یا عدم تعادل
- سردرد شدید و ناگهانی
اگر فردی هر یک از این علائم را تجربه کرد، باید بلافاصله با اورژانس تماس گرفت. درمان سریع سکته مغزی می‌تواند به کاهش آسیب به مغز و بهبود نتایج کمک کند.
دلایل و عوامل خطر سکته مغزی
عوامل خطر قابل کنترل:
فشار خون بالا: فشار خون بالا یکی از عوامل خطر اصلی برای سکته مغزی است. هنگامی که فشار خون شما به طور مداوم بالا باشد، می تواند رگ های خونی مغز شما را ضعیف و آسیب برساند و آنها را مستعد انسداد یا پارگی کند. مدیریت فشار خون از طریق تغییر شیوه زندگی یا دارو می تواند خطر سکته مغزی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
کلسترول بالا: سطوح بالای کلسترول LDL، همچنین به عنوان کلسترول “بد” شناخته می شود، می تواند منجر به تجمع پلاک در شریان ها شود، آنها را باریک تر کرده و خطر لخته شدن خون را افزایش می دهد. با حفظ یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و مصرف داروهای کاهش دهنده کلسترول در صورت لزوم، می توانید سطح کلسترول خود را کاهش دهید و خطر سکته مغزی را کاهش دهید.
دیابت: افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی از جمله سکته هستند. سطح بالای قند خون می تواند به رگ های خونی آسیب برساند و خطر لخته شدن خون را افزایش دهد.
چاقی: اضافه وزن یا چاقی می تواند خطر ابتلا به سایر عوامل خطر سکته مغزی مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت را افزایش دهد.
سیگار کشیدن: سیگار یک عامل خطر اصلی برای سکته مغزی است، زیرا می تواند به رگ های خونی آسیب برساند، فشار خون را افزایش دهد و باعث تشکیل لخته های خون شود.
سبک زندگی بی تحرک: عدم فعالیت بدنی می تواند خطر چاقی، فشار خون بالا و سایر عوامل خطر سکته را افزایش دهد.
رژیم غذایی ناسالم: رژیم غذایی سرشار از چربی های اشباع شده، چربی های ترانس، سدیم و قند می تواند به فشار خون بالا، کلسترول بالا و چاقی کمک کند و خطر سکته مغزی را افزایش دهد.
عوامل خطر غیرقابل کنترل:
سن: خطر سکته مغزی با افزایش سن افزایش می‌یابد، اکثر سکته‌های مغزی در افراد بالای 65 سال رخ می‌دهد. با افزایش سن، رگ‌های خونی شما باریک‌تر و انعطاف‌پذیرتر می‌شوند و خطر انسداد یا پارگی را افزایش می‌دهند.
جنسیت: مردان در سنین پایین تر از زنان بیشتر در معرض سکته مغزی هستند، اما زنان بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سکته مغزی هستند.
سابقه خانوادگی: اگر سابقه خانوادگی سکته مغزی دارید، ممکن است خودتان در معرض خطر بیشتری برای سکته باشید.
سکته قبلی یا TIA: اگر در گذشته سکته مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA) داشته اید، در معرض خطر بیشتری برای سکته مغزی هستید. TIA ها اغلب علائم هشدار دهنده سکته مغزی قریب الوقوع هستند و باید جدی گرفته شوند.
سایر عوامل خطر
فیبریلاسیون دهلیزی: فیبریلاسیون دهلیزی یک بیماری قلبی است که باعث ضربان نامنظم قلب می‌شود و خطر تشکیل لخته‌های خون در قلب و رفتن به مغز را افزایش می‌دهد و باعث سکته می‌شود.
بیماری شریان کاروتید: باریک شدن شریان‌های کاروتید که خونرسانی به مغز می‌کنند، می‌تواند خطر انسداد و کاهش جریان خون به مغز را افزایش دهد و خطر سکته مغزی را افزایش دهد.
آپنه خواب: آپنه خواب درمان نشده می تواند باعث فشار خون بالا و سایر بیماری های قلبی عروقی شود که خطر سکته را افزایش می دهد.
بیماری شریان محیطی: باریک شدن رگ‌های خونی در پاها همچنین می‌تواند نشان‌دهنده انسداد سایر شریان‌ها از جمله شریان‌های موجود در پا باشد.
سوء مصرف مواد مخدر و الکل: مصرف بیش از حد الکل و استفاده از داروهای غیرقانونی می تواند خطر ابتلا به فشار خون بالا، بیماری قلبی و سایر عوامل خطر سکته را افزایش دهد.
استرس: استرس مزمن می تواند فشار خون را افزایش دهد و به رفتارهای ناسالم مانند پرخوری، سیگار کشیدن و نوشیدن بیش از حد الکل کمک کند، که همگی می توانند خطر سکته مغزی را افزایش دهند.
درمان سکته مغزی با فیزیوتراپی در منزل
فیزیوتراپی یک روش درمانی مهم برای بهبود عملکرد حرکتی، حسی و شناختی افراد مبتلا به سکته مغزی است. فیزیوتراپیست‌ها با استفاده از تمرینات و تکنیک‌های مختلف می‌توانند به افراد مبتلا به سکته مغزی کمک کنند تا توانایی‌های از دست رفته خود را بازیابی کنند و به استقلال خود برسند.
هدف فیزیوتراپی در منزل در درمان سکته مغزی عبارتند از:
- کاهش عوارض سکته مغزی، مانند اسپاسم عضلانی، زخم بستر و عفونت
- بازیابی توانایی‌های حرکتی، مانند راه رفتن، نشستن و ایستادن
- بهبود هماهنگی و تعادل
- کاهش درد
- بهبود عملکرد شناختی، مانند حافظه، توجه و تمرکز
تمرینات فیزیوتراپی در درمان سکته مغزی با فیزیوتراپی در منزل
فیزیوتراپی معمولاً در مراحل اولیه سکته مغزی آغاز می‌شود و می‌تواند تا چندین ماه ادامه داشته باشد. فیزیوتراپیست‌ها با توجه به شدت سکته مغزی و علائم فرد، برنامه درمانی خاصی را برای او طراحی می‌کنند.
برخی از روشهای فیزیوتراپی که در درمان سکته مغزی استفاده می‌شوند عبارتند از:
- تمرینات قدرتی: این تمرینات برای تقویت عضلات ضعیف استفاده می‌شوند.
- تمرینات انعطاف‌پذیری: این تمرینات برای بهبود دامنه حرکتی مفاصل استفاده می‌شوند.
- تمرینات هماهنگی و تعادل: این تمرینات برای بهبود هماهنگی و تعادل استفاده می‌شوند.
- تمرینات ذهنی: این تمرینات برای بهبود عملکرد شناختی استفاده می‌شوند.
درمان سکته مغزی با فیزیوتراپی در منزل می‌تواند به افراد مبتلا به سکته مغزی کمک کند تا زندگی مستقل‌تری داشته باشند و به فعالیت‌های روزانه خود بازگردند. تحقیقات نشان داده‌اند که فیزیوتراپی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به سکته مغزی کمک کند و خطر مرگ آنها را کاهش دهد.
سایر روشهای درمان و توانبخشی
دیگر روشهای توانبخشی سکته مغزی عبارتند از:
کاردرمانی: کاردرمانی به بهبود عملکرد روزانه افراد مبتلا به سکته مغزی کمک می‌کند. متخصصان کاردرمانی با آموزش مهارت‌های جدید، به افراد کمک می‌کنند تا کارهایی مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن، و راه رفتن را به تنهایی انجام دهند.
گفتاردرمانی: گفتاردرمانی به بهبود گفتار و زبان افراد مبتلا به سکته مغزی کمک می‌کند. گفتاردرمان‌ها با استفاده از تکنیک‌های مختلف، به افراد کمک می‌کنند تا توانایی خود را در صحبت کردن، درک کردن، و نوشتن بهبود بخشند.
توانبخشی شناختی: توانبخشی شناختی به بهبود عملکرد شناختی افراد مبتلا به سکته مغزی کمک می‌کند. توانبخشی شناختی با استفاده از تمرینات و تکنیک‌های مختلف، به افراد کمک می‌کند تا توانایی خود را در تفکر، یادگیری، و حل مسئله بهبود بخشند.
علاوه بر این روش‌ها، روشهای دیگری نیز برای توانبخشی سکته مغزی وجود دارد، از جمله:
نوروفیدبک: نوروفیدبک یک روش درمانی است که به افراد کمک می‌کند تا فعالیت‌های مغزی خود را کنترل کنند. نوروفیدبک با استفاده از ابزارهای الکترونیکی، به افراد کمک می‌کند تا نحوه عملکرد مغز خود را یاد بگیرند و آن را بهبود بخشند.
تحریک مغناطیسی transcranial magnetic stimulation (TMS): TMS یک روش درمانی است که از میدان‌های مغناطیسی برای تحریک قسمت‌های خاصی از مغز استفاده می‌کند. TMS می‌تواند به بهبود عملکرد حرکتی، گفتار، و شناخت کمک کند.
تحریک الکتریکی transcranial electrical stimulation (tES): tES یک روش درمانی است که از جریان‌های الکتریکی برای تحریک قسمت‌های خاصی از مغز استفاده می‌کند. tES می‌تواند به بهبود عملکرد حرکتی، گفتار، و شناخت کمک کند.
انتخاب روشهای توانبخشی سکته مغزی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله شدت آسیب مغزی، سن بیمار، و اهداف توانبخشی.