پارگی دیسک کمر که با نام‌ های فتق دیسک کمر یا بیرون زدگی دیسک کمر نیز شناخته می‌شود، وضعیتی است که زمانی رخ می‌دهد که مواد نرم داخلی دیسک ستون فقرات از طریق شکافی در پوسته سخت بیرونی دیسک ها به بیرون نشت می‌ کند.

دیسک های ستون فقرات بین استخوان ها (مهره ها) ستون فقرات قرار دارند و به عنوان بالشتک عمل می کنند و شوک را جذب می کنند و امکان حرکت انعطاف پذیر را فراهم می کنند.

علائم پارگی دیسک کمر

کمردرد: این شایع ترین علامت است و می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. درد ممکن است تیز، دردناک یا سوزان باشد و ممکن است با حرکات خاصی مانند خم شدن، بلند کردن یا چرخش بدتر شود.

سیاتیک: دردی است که از پشت یک پا، از قسمت پایین کمر تا باسن، ساق پا و پا منتشر می شود. این عصب در اثر فشردگی عصب سیاتیک ایجاد می شود که از پایین ستون فقرات به سمت پشت ساق پا می رود.

بی‌حسی یا گزگز در ساق یا پا: این می‌تواند در ناحیه‌ای رخ دهد که عصب آسیب‌دیده به آن خدمات می‌دهد.

ضعف عضلانی پا: این امر می تواند راه رفتن، بالا رفتن از پله ها یا بلند کردن اشیاء را دشوار کند.

از دست دادن رفلکس در ساق پا: این یک علامت کمتر رایج است، اما اگر ریشه عصبی به شدت فشرده شود، ممکن است رخ دهد.

شدت علائم بسته به اندازه و محل فتق دیسک و همچنین تحمل فرد برای درد می تواند متفاوت باشد.

اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید، به خصوص اگر موارد زیر را نیز دارید:

  • از دست دادن کنترل مثانه یا روده: این یک علامت جدی است که می تواند نشان دهنده آسیب عصبی باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
  • ضعف یا بی حسی پیشرونده در پاها: این نیز می تواند نشان دهنده آسیب عصبی باشد و باید توسط پزشک ارزیابی شود.
  • تب: این می تواند نشانه عفونت باشد، که یک عارضه نادر اما جدی فتق دیسک است.

تشخیص و درمان زودهنگام پارگی دیسک کمر می تواند به بهبود علائم و جلوگیری از عوارض کمک کند. 

دلایل و عوامل خطر

  • با افزایش سن، دیسک های ستون فقرات به طور طبیعی محتوای آب خود را از دست می دهند و انعطاف پذیری کمتری دارند. این باعث می‌شود حتی با فعالیت‌های روزمره، بیشتر در معرض پارگی دیسک کمر و آسیب آن قرار گیرند.
  • سقوط، تصادف یا سایر رویدادهای آسیب زا می تواند فشار زیادی بر ستون فقرات وارد کند و باعث پارگی فوری دیسک شود.
  • کارها یا فعالیت هایی که شامل بلند کردن مکرر اجسام سنگین یا خم شدن ستون فقرات هستند می توانند به دیسک فشار وارد کنند و خطر پارگی را افزایش دهند.
  • تکنیک‌ های بلند کردن نامناسب می تواند باعث وارد آمدن فشار بیش از حد به ستون فقرات و دیسک‌ هاشود.
  • اضافه وزن به کمر فشار می آورد و خطر مشکلات دیسک را افزایش می دهد.

درمان پارگی دیسک کمر

پارگی دیسک کمر

ارگو تراپیست رضا مقتدایی

درمان غیر جراحی

اکثر موارد پارگی دیسک کمر با درمان غیرجراحی بهبود می یابد، مانند:

  • استراحت: برای چند روز از فعالیت های شدید خودداری کنید تا دیسک بهبود یابد.
  • داروهای ضد درد: مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند به تسکین درد کمک کنند.
  • فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را برای تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات و بهبود انعطاف پذیری به شما آموزش دهد.
  • تزریق استروئید اپیدورال: این تزریق ها می توانند دارو را مستقیماً به اعصاب ملتهب اطراف دیسک برسانند تا درد و التهاب را کاهش دهند.

جراحی

معمولاً تنها در صورتی که درمان غیرجراحی نتواند درد را کاهش دهد یا ضعف پیشرونده یا از دست دادن کنترل روده یا مثانه وجود داشته باشد، عمل جراحی در نظر گرفته می‌شود. انواع مختلفی از جراحی برای پارگی دیسک کمر وجود دارد که عبارتند از:

  • دیسککتومی: در این جراحی قسمت فتق دیسک برداشته می شود.
  • میکرودیسککتومی: این یک نوع کم تهاجمی دیسککتومی است که از یک برش کوچکتر استفاده می کند.
  • همجوشی ستون فقرات: این جراحی دو یا چند مهره را به یکدیگر متصل می کند تا ستون فقرات را تثبیت کند.

فیزیوتراپی در درمان پارگی دیسک کمر

فیزیوتراپی نوعی درمان محافظه کارانه است که اغلب اولین خط دفاعی برای افراد مبتلا به پارگی دیسک کمر است. این یک راه ایمن و موثر برای مدیریت درد، بهبود تحرک و جلوگیری از مشکلات آینده است.

فیزیوتراپی چگونه می تواند کمک کند:

درمان دستی: تکنیک هایی مانند ماساژ، تحرک مفصل و آزادسازی بافت نرم می تواند به کاهش درد و التهاب در ناحیه آسیب دیده کمک کند.

گرما و سرما درمانی: استفاده از کیسه های یخ یا گرما روی ناحیه می تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.

تحریک الکتریکی: TENS (تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست) می تواند به مسدود کردن سیگنال های درد و بهبودی کمک کند.

تمرینات کششی: کشش عضلات اطراف ستون فقرات می تواند به بهبود انعطاف پذیری و کاهش درد کمک کند.

تمرینات تقویتی مرکزی: تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات می تواند به بهبود ثبات و کاهش درد کمک کند.

آموزش: یک فیزیوتراپیست می تواند به شما یاد دهد که چگونه وضعیت بدنی و مکانیک بدن را بطور مناسب حفظ کنید تا از آسیب بیشتر جلوگیری کنید.

 

نویسنده

تاریخ انتشار

keyboard_arrow_up