توانبخشی دست پس از سکته مغزی

توانبخشی دست پس از سکته مغزی

سکته مغزی ارتباط بین مغز و بدن را مختل می کند و اغلب منجر به ضعف و از دست دادن عملکرد در سمت آسیب دیده می شود. بازیابی عملکرد دست یکی از جنبه های حیاتی توانبخشی سکته مغزی است که به افراد امکان می دهد کارهای روزانه را انجام دهند و استقلال را دوباره به دست آورند. این فرآیند شامل ترکیبی از تکنیک های درمانی، تمرین و صبر است.

مغز توانایی قابل توجهی برای التیام و ایجاد اتصالات جدید دارد که نوروپلاستیسیته نامیده می شود. توانبخشی دست با تحریک مغز برای یادگیری مجدد الگوهای حرکتی، از این کار سود می برد. شدت سکته مغزی و تفاوت‌های فردی بر زمان‌بندی بهبودی تأثیر می‌گذارد، اما تعهد به درمان می‌تواند عملکرد دست را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.

اهداف توانبخشی دست پس از سکته مغزی

بهبود دامنه حرکتی: افزایش انعطاف پذیری و تحرک مفصل در انگشتان و مچ دست.
کاهش اسپاستیسیتی: سفتی عضلانی که می تواند مانع حرکت شود را مدیریت کنید.
تقویت قدرت و مهارت: ایجاد کنترل ماهیچه ای و مهارت های حرکتی ظریف برای گرفتن و استفاده اشیا.
بازیابی توانایی های عملکردی: مهارت های بازیابی شده را در فعالیت های روزانه مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و نوشتن ادغام کنید.

تکنیک های توانبخشی

1. تمرینات درمانی:

دامنه حرکتی غیرفعال: یک درمانگر به آرامی دست آسیب دیده را در دامنه کامل حرکت خود حرکت می دهد، انعطاف پذیری را بهبود می بخشد و از انقباضات جلوگیری می کند.
تمرینات فعال: بیمار با حمایت درمانگر حرکاتی را انجام می دهد و به تدریج مشارکت فعال را افزایش می دهد.
ورزش های تقویتی: فعالیت هایی مانند فشار دادن بتونه درمانی یا استفاده از وزنه های دستی باعث افزایش قدرت و استقامت عضلات می شود.
آموزش مهارت های حرکتی ظریف: برداشتن اشیاء کوچک، دستکاری دکمه ها، یا تمرین تمرینات نوشتن، مهارت را بهبود می بخشد.

2. تکنیک های تعدیل کننده عصبی:

آینه درمانی: بیمار دست سالم خود را در حال انجام وظایف در آینه مشاهده می کند و مغز را فریب می دهد تا فکر کند دست آسیب دیده در حال حرکت است. این امر باعث افزایش انعطاف پذیری عصبی و یادگیری مجدد حرکتی می شود.
تصویرسازی ذهنی: تجسم حرکات موفقیت آمیز دست می تواند نواحی مغز درگیر در کنترل حرکتی را فعال کند و بهبودی را افزایش دهد.
تکنیک های تحریک الکتریکی: تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) می تواند درد را کاهش دهد و عملکرد عضلانی را بهبود بخشد، در حالی که تحریک الکتریکی عملکردی (FES) از جریان های الکتریکی برای فعال کردن عضلات و تسهیل حرکت استفاده می کند.

3. سایر رویکردهای درمانی:

آتل : آتل می تواند به حفظ موقعیت مناسب دست، کاهش اسپاستیسیتی و حمایت از عضلات ضعیف کمک کند.
دستگاه های کمکی: ظروف تطبیقی، گیره ها و سایر ابزارها می توانند در انجام کارهای روزانه و در عین حال ارتقاء عملکرد دست کمک کنند.
درمان واقعیت مجازی: شبیه‌سازی‌های تعاملی جذاب می‌تواند به بیماران انگیزه دهد و تمرین‌های ویژه کار را در یک محیط امن ارائه دهد.

تیم توانبخشی دست پس از سکته مغزی

یک تیم توانبخشی سکته مغزی معمولاً شامل موارد زیر است:

• کاردرمانگر: بر بازیابی مهارت های عملکردی دست برای زندگی روزمره تمرکز می کند.
• فیزیوتراپیست: روی بهبود الگوهای حرکتی، قدرت و هماهنگی کار می کند.